Wednesday, February 16, 2011

Սուրբ Վալենտինը ՀԱԵ պրիզմայով

- Տե՞ր ես, զավակս:
- Տեր եմ:
- Հնազա՞նդ ես, դուստր իմ:
- Հնազանդ եմ:
ՀԱԵ պաշտոնական դիրքորոշումը սեքսի շուրջ

Երեկ TV-ով լսեցի, որ ՀԱԵ ոմն հոգևորական Եվրոպայում գիշերային ակումբում ծեծի է ենթարկվել: Մի փոքր բզբզելուց հետո պարզեցի, որ դեպքը տեղի է ունեցել 2010 թվականի հուլիսի 31-ի գիշերը, ու ծեծի ենթարկվածը Սարգիս քահանա Հովհաննիսյանն էր:
Ըստ աղբյուրի, դեպքը տեղի էր ունեցել Բուլղարիայի «Արոգանս» (թարգմանաբար՝ «Գոռոզություն», «Մեծամտություն») գիշերային ակումբում: Քահանան ընկերոջ հետ մտել էր ակումբ ու երկու հատ հիսուն վիսկի էր խմել, հետո գնացել զուգարան: Ճանապարհին մի խումբ մարդիկ հարձակվել էին նրա վրա ու հարվածներ հասցրել գլխին: Իսկ հայ համայնքում մտմտում են, որ մեծարգո տեր հայրը թմրանյութերի բիզնեսով է զբաղվում:
Սա ընդունեք որպես նախաբան: Իսկ այժմ՝ բուն պատմությունը:
Ակումբ.am-ում կա ոմն սարկավագ՝ Մոնկ նիկնեյմով: Թե ինչքանով է նպատակահարմար խրյուստ հոգևորականին «Կրոն» բաժնի մոդերատոր նշանակել՝ ինձ մի հարցրեք, բայց բնական էր, որ իրար ի սկզբանե չէինք սիրելու:
Սարկավագ-ֆորումցին դեռ ոչինչ, բայց Մոնկը որոշել է սարկավագ-բլոգգեր էլ լինել (ի միջի այլոց, չիմացողների համար ասեմ՝ սարկավագները հոգևորականների միջի պռապորշիկներն են):
Ու ես դժբախտություն ունեցա բացել նրա պռապորշիկական, թու, սարկավագական բլոգը:
Ու ես դժբախտություն ունեցա կարդալ նրա վերջին գրառումը:
Այսպիսով, գնացինք:
Սուրբ Վալենտինի տոն: Կաթոլիկ ավանդությունից եկած ռոմանտիկ տոն է, որն այժմ առավել աշխարհիկ կոնտեքստ է ձեռք բերել: Ոմանք այն սիրում են, ոմանք՝ ոչ:
Օրինակ՝ ես: Կյանքումս ՄԻ ՀԱՏԻԿ բացիկ չեմ ստացել: Թեկուզ անանուն: Խոզեր:
Բայց դե այդ խեղճ ու կրակ տոնը «պսևդոքրիստոնեական» ու «հակազգային» հռչակել կարող էին միայն մեր չտես տերտերները:
Ստորև՝ ծաղկաքաղ վերոհիշյալ հոդվածից:

...Մինչդեռ սեփական ազգային ավանդույթներն ու արժեքները մոռացության մատնած և պապից ավելի կաթոլիկ երևալու մոլուցքով տարված ժողովուրդը հազիվ թե որևէ տեղ ու դեր ունենա համամարդկային ընտանիքում: Արմատներից կտրված ծառը, ինչքան էլ ձգտի ճյուղերը երկինք խոյացնել, միևնույն է, դատապարտված է չորանալու:
Ժող, ամեն բացիկը, որ ուղարկում կամ ստանում եք, ամեն կերպ, որ նշում եք Վալենտինի տոնը, ձեզ պապից կաթոլիկ ու օտարամոլ է դարձնում: Դարձի եկեք, հակառակ դեպքում Իզյան ու իր միասեռ ընտանիքը ձեզ դժոխք կնետեն:

Խնդիրը միայն տոնի օտար ծագումը չէ, այն հիմնված է սուտ պատմության վրա և շղարշված կեղծքրիստոնեական քողով:
Ուրիշի աչքի փշի ու սեփական աչքի գերանի թեմայից. իսկ Տրնդե՞զը: Վարդավառը, մաման ծաղկաման (c): Զատիկը: Ձվերով Զատիկն ի նկատի ունեմ: Եվ այլն, և այլն:
(որ կաթոլիկ Սուրբ Ծնունդն ընդհանրապես Միտրայի ծննդյան օրն է, էլի հեչ)

... սիրո անվան տակ զուտ սեքսի և ամեն տեսակ այլանդակությունների քարոզչություն ծավալող արևմտյան կեղծ արժեքների ոգուն:
Այս հատվածն ինձ ընդհանրապես բացեց: Մեկնաբանություններն ավելորդ են, չէ՞:
Ու սա գրում է շատերի կողմից ադեկվատ մարդ համարվող Մոնկը: Լավ, բա որ հայր Կյուրե՞ղը գրեր: Հաստատ, վերոհիշյալի սեփական խոսքերով, ներողություն արտահայտության համար, «ոռի թուշն էլ էր դեմ տալու՝ խփենք»:
Ասածս ի՞նչ էր: Թեթև տարեք, ժողովուրդ: Թեչէ՝ մի աղանդը Նոր Տարի ու սեփական ծնունդ չի նշում, մյուսը Վալենտինին է դեմ տրամադրվել (բա որ մեր Հելլոուինն ու Վալպուրգիշնախտը տեսնեն, ինչ կասեն):
Ուշացումով շնորհավորում եմ բոլորիդ սբ. Վալենտինը: Սիրեցեք զմիմյանս, սիրելու մեկից ավելի ձևեր կան: Իսկ հայր Կյուրեղի ոռի թուշն իրեն թող մնա:

P. S. ազնվորեն որ ասեմ, ձեր այդ *** *** սբ. Սարգիսի *** աղի բլիթներից ամեն անգամ ժոգ եմ կպնում:D:D:D:D

No comments:

Post a Comment